MonoFactura

I jak, daliście się zabrać na małą wycieczkę w czasie ?
Pozdrawiam :)

Oto moje efekty 'potrząsania gałęziami' różnych kwitnących krzaków:

A teraz cała prawda o tym jak wygląda sesja fotograficzna z lalkami na świeżym powietrzu :)
(dla tych którzy mówią:  'A co to jest za problem zrobić zdjęcia lalce? Przecież to 'coś' się nawet nie rusza!'

Dzień był piękny, słońce, dużo czasu, przyjemny wiaterek...
Dotarłam na miejsce (publiczne, ale na szczęście nie za dużo ludzi, większość pewnie smaży się na plaży).
Zadowolona rozstawiam lalki...
Nowiutkie, wypieszczone, specjalnie zrobione na otwarcie nowego bloga.
Każdy włosek ułożony, każda fałdka wyprasowana, każda najmniejsza pierdółka na swoim miejscu!

No to zaczynamy!

Fryzura prosto z pudełka:


Po 10 sekundach...


Po 12 sekundach ...


W międzyczasie szybka sesja kaczki z rodziną, której najwyraźniej zajęłam miejscówkę:
(może w tym czasie wiatr się uspokoi? )



'Zostawiłaś mnie samą na całe pięć minut?! Seriously?!!'



'A te rude kłaki to czyje?! I to niby moje włosy rujnują całą sesję?! '


Większość ustawień kończyła się tak:


Niektóre większym dramatem: 




Już nawet nie chcę sobie przypominać małej Marlenki i trochę większego pieska, którzy w między czasie mieli ogromną ochotę na moje lalki :)
(Na przyszłość dopisałam sobie do listy rzeczy do zabierania na lalkową sesję w plenerze: lekko zużytą Barbie na której mi już nie zależy (żeby odciągnąć uwagę ewentualnych Marlenek) i kawałek kabanosa (na odciągnięcie uwagi ewentualnych piesków).


Ale tak ogólnie to chyba było warto, poczułam coś, czego nie czułam od bardzo dawna: czystą przyjemność! 
Zabrałam lalki, których zrobienie sprawiło mi przyjemność, w miejsce które lubię.
 Samo robienie zdjęć też w sumie było niezłą zabawą. 
Znacie to uczucie, kiedy martwy kawałek plastiku zaczyna reagować jak żywa istota? Patrzy tam gdzie chcecie, ustawia się dokładnie w tym miejscu kadru w którym powinien? 
Prawie można uwierzyć, że ma nie tylko duszę, ale nawet własną osobowość i charakter! 


to teraz mój background na monitorze :)


Pozdrawiam wszystkich praktykujących 'lalkową fotografię plenerową'!
Tylko my wiemy jakie to ciężkie i trudne zajęcie ;)

A, i jeszcze małe ostrzeżenie:
Następne kilka postów będzie wręcz boleśnie kiczowate i opierać się będzie na schemacie: kwitnący krzaczor plus lalka.  
Wszyscy ze słabymi żołądkami niech się czują ostrzeżeni!!!

Oto bohaterowie i bohaterki następnych postów:



Tym, którzy jednak się nie zrazili i będą tu zaglądać, obiecuję, że pomiędzy całą tą słodycz wstawię ze 2 'wytrawniejsze' posty, żeby oczy mogły odpocząć :)

Zawartość tego bloga (tak jak poprzedniego), będzie bardzo lalkowa.
Wygląd pewnie jeszcze kilka razy się zmieni, ale na pewno będzie mniej ponury.
 (wybaczcie,  jeśli jakieś zakładki i linki jeszcze nie działają,  ciągle nad tym pracuję ;)
Będzie więcej zdjęć 'z robienia' lalek, takich 'od kuchni', bo 'robienie' to czysta przyjemność i najciekawszy etap pracy nad lakami. Bardzo lubię patrzeć na takie zdjęcia u innych blogowiczów, to może moje też kogoś zainteresują.




Na blogu będą oczywiście  wszystkie moje ulubione lalki:
Tonnera, Matella, Fashion Royalty, plus całkiem liczna reprezentacja gatunku Monster High  (tak, dorobiłam się niezłej kolekcji w międzyczasie ;)

Tak jak poprzednio, będą to lalki przerobione  przeze mnie, według mojego własnego pomysłu.
Sama je przemalowuję, strzygę, czeszę, szyję im ubrania, robię buty, torebki, kapelusze i pióropusze ;)
Czasem nawet dostają jakiś samodzielnie wykonany przeze mnie mebelek.

Jak to bywa przy dużych  zmianach, mam w planach zrobienie porządku w mojej lalkowej kolekcji, wszystkie 'nie chciane' lalki (głównie Barbie, MyScene, przed lub po przerobieniu) wylądują na aukcjach internetowych albo na etsy.
Jak już się ośmielę, to mam zamiar wystawić na sprzedaż kilka zaczętych wcześniej 'kolekcji' ubranek i lalek ooak.

Ufff! duże plany! Przynajmniej jak dla mnie!
Zobaczymy co z tego wyjdzie ;)




Na początek przywitały Was dwie lalki zrobione specjalnie na rozpoczęcie tego bloga.
Bardzo wystrojone i bardzo przejęte ;)




To reprezentantki mojego nowego uzależnienia, albo 'monsterkowego wirusa' jak to nazywają inni.
Nie będę się rozwodzić nad wyjątkowością facemoldów, ani urzekającą pokracznością ciałka, bo o tym już napisano wszystko, kiedy mnie nie było w lalkowym świecie.

Do mojego uzależnienia przyczynił się mój przyjaciel, który zauważył że moje depresyjne dołki i nawracającą niechęć do życia można zagłuszyć nowymi lalkami.
Później odkrył, że najlepszą dawką są trzy, albo cztery lalki aplikowane co jakiś czas.
A ponieważ monsterki były na wyciągnięcie ręki, w każdym supermarkecie... więc... teraz jestem szczęśliwą posiadaczką ponad dwudziestu monsterek i jeszcze większej ilości pomysłów na ich przerobienie :)


Te dwie monsterki są trochę inspirowane filmami z lat 50-tych i 60-tych, które mnie ostatnio zauroczyły.
Fotki zrobiłam im w moich ulubionych 'okolicznościach przyrody', bardzo znanym i dostępnym dla wszystkich miejscu, które odkryłam ostatnio na nowo.
(Jestem bardzo ciekawa, na ilu innych lalkowych blogach już się pojawiło to samo miejsce ;)
















I jeszcze kilka portretów:


























Czy to miejsce nie jest odrobinę magiczne?










Kilka detali ubrania:










Robienie tych zdjęć sprawiło mi niespodziewaną przyjemność...
Mam wrażenie, że w końcu udało mi się nawet umieścić je na pewnym znanym obrazie...








Żeby nie psuć wyjątkowego nastroju, wszystkie fotki 'od kuchni' wrzucę w następnym poście.
Do zobaczenia!
I zapraszam ponownie :)