Duuuża pomyłka: zmniejszanie monsterkowych głów nie jest ani takie łatwe, ani takie  proste jak mi się wydawało!
To niestety nie jest nauka ścisła, nigdzie nie udało mi się uzyskać informacji jaki związek zachodzi w reakcję z acetonem, jaki jest jego procent w poszczególnych moldach (a skład się różni praktycznie przy każdym odcieniu skóry!) i jaki jest dokładnie czas reakcji.
Przeczesałam oczywiście  internet i znalazłam kilka podstawowych wskazówek, ale i tak skończyło się na własnych 'próbach i błędach'.

To ich wyniki: dwie Lagoony po 2 różnych procesach zmniejszania:
(Pierwsza lalka dla porównania z nie zmniejszoną głową.
Bohaterka dzisiejszego postu powstała z lalki środkowej  )



I nie jest to zdjęcie zrobione od razu po wyjęciu zmniejszonych głów ze słoika!
Przy pierwszej główce, zaraz po wstępnym wyschnięciu, odbyła się mega szybka akcja ratownicza (nawet nie robiłam zdjęć, tak byłam przerażona efektem), bo główka przypominała suszoną śliwkę i dopiero po wstawieniu beleczki imitującej kości skroniowe, udało mi się rozprostować ją na tyle, że zaczęła przypominać twarz. Cały tył był niestety pozapadany i popękany wzdłuż linii wszywania włosów.
Czytałam o tym na necie, że jeśli włosy są wszywane zbyt ściśle, to tak się czasami dzieje.
Ok, pomyślałam, że trafił mi się taki właśnie niedorobiony egzemplarz...
Namoczyłam następną główkę Lagoony...
I co?!
Znowu to samo!!
Jeszcze mniejsza, jeszcze bardziej pomarszczona śliwka!!!
Chyba  jednak problem jest w tym z czego jest zrobiona, a nie w sposobie wszywania włosów!



No dobrze, miałam dwie zniszczone główki  Lagoony, a wiadomo, że żaden lalkomaniak nie zostawia cierpiącej lalki w potrzebie! Szczególnie, jeżeli samemu doprowadziło się ją do takiego stanu!!

Akcja ratownicza Lagoony nr1, poza wstawieniem drewienka pomiędzy skroniami, polegała na uzupełnieniu dolin i zapadlisk w czaszce:
(dwa rodzaje wypełniaczy zostały użyte)




Lagoona nr 2 wymagała bardziej frankenstainowskiego podejścia. Praktycznie rozpadła się na 2 części (pęknięcie od skroni do skroni) i wymagała szycia:




Jak by tego było mało faktura obydwu główek przypominała starą skórzaną torbę po przejściach!
( przy każdej zajęło mi po całym odcinku ulubionego serialu, żeby je zeszlifować do przyzwoitego poziomu!|)



Może Wam się wydać, że nie warto było poświęcać tyle czasu na jedną małą playlinkę, ale ja dałam się oczarować jej nowym rysom twarzy i po prostu musiałam ją mieć w takiej wersji ;)

Oto efekt końcowy:

Wszystko co lalka nosi na sobie jest mojego autorstwa:)
Miało być tiulowo, koronkowo, trochę mgiełki i retro szyku.







Fryzurka miała podkreślać wystające kości policzkowe, szpiczastą bródkę i śliczne nietoperze uszka:




Czy było warto wkładać tyle pracy w jedną lalkę?
Nie wiem, ale bardzo ją lubię i na razie chyba się z nią nie będę rozstawać :)

Ps. Żadne z tych zdjęć nie jest czarno-białe ;)
 To zamierzony efekt.
Na ostatnim zdjęciu najlepiej widać kolor: w oczach i na ramionach lalki.

Mam nadzieję, że Wam też się spodobała!

Ps2. Lagoona nr2 też ma się dobrze, czeka teraz na swoją własną stylizację.